Dysleksja rozwojowa to specyficzne zaburzanie uczenia o podłożu neurobiologicznym występujące u około 5 -12 % dzieci. Większość badaczy jest zgodna co do tego, że głównym deficytem charakteryzującym dysleksję jest deficyt fonologiczny, mimo iż ostatnie doniesienia wskazują na potencjalny udział zaburzeń semantycznych w dysleksji. W tym eksperymencie zastosowaliśmy potencjały wywołane (ang. event-related potentials, ERP) do zbadania czy amplituda fali N400 u dzieci z dysleksją jest modulowana przez fonologiczny i semantyczny priming podobnie jak u ich rówieśników. Rejestracja EEG wykonywana był podczas gdy dzieci słuchały listy słów, w których manipulowaliśmy spójnością semantyczną lub fonologiczną ostatniego słowa. U dzieci kontrolnych zaobserwowaliśmy typowy efekt N400, tj. większą amplitudę tej składowej dla słów niespójnych niż dla słów spójnych (semantycznie i fonologicznie). W warunkach primingu semantycznego u dzieci z dysleksją zaobserwowaliśmy typowy efekt N400; wykazały one jedynie opóźnione w stosunku do dzieci kontrolnych dostrzeganie niespójności semantycznej. W warunkach primingu fonologicznego natomiast stwierdziliśmy odmienną odpowiedź mózgu (odwrócony efekt N400) u dzieci z dysleksją, w porównaniu do dzieci kontrolnych, zarówno na słowa fonologicznie spójne jak i niespójne. Może to sugerować zaburzenia dostrzegania podobieństwa fonologicznego jak i niespójności fonologicznej w dysleksji. Wynik ten korelował z obniżonym poziomem funkcjonowania pamięci fonologicznej oraz tempem czytania.