Gdy nasz organizm zostaje zainfekowany, system obronny włącza się do walki z mikroorganizmami. Głównymi czynnikami, które wywołują aktywację wrodzonego systemu obronnego organizmu są endotoksyny bakteryjne, takie jak lipopolisacharyd (LPS). Endotoksyna ta jest rozpoznawana przez receptor TLR4 (toll-like receptor 4) obecny na powierzchni komórek układu odpornościowego i indukuje produkcję cytokin prozapalnych, co prowadzi do stanu zapalnego organizmu. Niekontrolowany rozwój procesu zapalnego może prowadzić do zjawiska zwanego szokiem septycznym.
W naszych badaniach nad mechanizmem aktywacji makrofagów przez LPS wykazaliśmy, że niskie dawki tej endotoksyny silnie aktywują makrofagi i indukują intensywną produkcję czynnika prozapalnego – TNF; jednak przy wysokich stężeniach LPS produkcja TNF jest hamowana. W poszukiwaniu mechanizmów, które negatywnie regulują odpowiedzi komórek na wysokie stężenia LPS wykazaliśmy, że w makrofagach LPS aktywuje kwaśną i neutralną sfingomielinazę, co prowadzi do produkcji ceramidu z którego na dalszym etapie powstaje fosforanu ceramidu. Zahamowanie aktywności kwaśnej i neutralnej sfingomielinazy, jak i kinazy ceramidu obniżało poziom ceramidu i fosforanu ceramidu przy równoczesnym spadku produkcji cytokiny TNF. Podobne efekty uzyskaliśmy po wyciszeniu ekspresji genów badanych enzymów. Uzyskane wyniki wskazują, że ceramid i fosforan ceramidu, sfingolipidy powstające w komórce pod wpływem LPS, mogą być czynnikami ochronnymi przed działaniem endotoksyny. Sfingolipidy te mogą zatem powstrzymywać rozwój stanu zapalnego.