Na wstępie przewodniczący Komitetu, Profesor Czesław Cierniewski, przedstawił krótką sylwetkę Laureatki począwszy od doktoratu w Instytucie Nenckiego, przez staż na Uniwersytecie Harvarda, po założenie w Instytucie własnej Pracowni Przekaźników Sygnałów. Zwrócił też uwagę na pracę społeczną Laureatki, a zwłaszcza prezesurę Polskiego Towarzystwa Biochemicznego i organizację Kongresu FEBS w Warszawie.

Profesor Jolanta Barańska, całe swoje życie naukowe związana z Instytutem Nenckiego, początkowo zajmowała się metabolizmem lipidów, w tym fosfatydyloseryny. W latach 80., gdy formowała się koncepcja sygnałowania wewnątrzkomórkowego, badania prof. Barańskiej pozwoliły jej na odkrycie związków pomiędzy metabolizmem lipidów a zależnym od siateczki śródplazmatycznej sygnałowaniem wapniowym. Dalsze losy naukowe prof. Barańskiej były już bezpośrednio związane z teorią napływu pojemnościowego wapnia do komórek niepobudliwych i rolą metabotropowych receptorów nukleotydowych w tworzeniu sygnału wapniowego w komórce.

Po uroczystości Laureatka wygłosiła wykład pt.: „Sygnalizacja wapniowa a synteza fosfatydyloseryny i działanie receptorów nukleotydowych”, w którym przekrojowo nakreśliła rozwój swoich zainteresowań biochemicznych i przedstawiła najważniejsze odkrycia, jakich dokonała.