Wysokoprzepustowa detekcja cytometryczna fosforylacji histonu H2AX, jako czułego markera uszkodzeń DNA, w szczególności pęknięć dwuniciowych DNA (DSBs). Istnieje możliwość skorelowania fosforylacji γH2AX z pozycją w cyklu komórkowym i/lub inicjacją apoptozy. Takie podejście zapewnia pełniejszy obraz procesów komórkowych zachodzących podczas leczenia lekami lub naświetlania promieniami UV.