Kurkumina, naturalny polifenol izolowany z kłączy Ostryżu długiego, jest znana ze swych właściwości przeciwnowotworowych. Do tej pory wykazano, że takie działanie kurkuminy wynika z jej zdolności do indukcji śmierci komórek nowotworowych.
Przeprowadzone przez nas badania dowiodły, że kurkumina, podana w stężeniach niższych niż indukujące śmierć komórki, powoduje trwałe zahamowanie podziałów związanych ze starzeniem komórek raka okrężnicy HCT116 p53+/+ oraz p53-/-, raka piersi MCF 7 oraz włókniakomięsaka U2OS. Proces starzenia komórek nowotworowych zachodzi pod wpływem związków wykorzystywanych powszechnie w chemioterapii jest obserwowany zarówno w badaniach in vitro jak i in vivo i uważa się, że jest odpowiedzialny za zahamowanie wzrostu guza, a tym samym przyczynia się do pozytywnego efektu stosowanej terapii.
Badając poziom białka LCIl oraz jego subkomórkową lokalizację, jak również oceniając morfologię komórek z zastosowaniem mikroskopii elektronowej wykazaliśmy, że starzeniu komórek nowotworowych towarzyszy autofagia. Obniżenie poziomu autofagii poprzez specyficzne zahamowanie ekspresji genu kodującego białko ATG5 prowadzi równocześnie do zmniejszenia liczby komórek ulegających starzeniu pod wpływem kurkuminy i zwiększeniu komórek zdolnych do proliferacji. Dowiedliśmy zatem, że istnieje zależność funkcjonalna pomiędzy autofagią i starzeniem komórek nowotworowych, w której proces autofagii sprzyja indukcji starzenia komórkowego.